Blog - Jettie Mensies, Leerlingen kiezen niet voor werken in de ouderenzorg
Recent hoorde ik op het nieuws dat de huidige leerlingen liever niet voor het werken met ouderen kiezen. Het lijkt erop dat het een saai en ééntonig vakgebied wordt dan. Het werken met verstandelijk gehandicapten, mensen met niet aangeboren hersenletsel en het verzorgen van moeder en kind in de kraamperiode schijnt uitdagender te zijn. De leerlingen die toch een stage in de ouderenzorg meegemaakt hebben, komen er enigszins op terug, maar er is iets wat ze tegenhoudt.
Zelf heb ik altijd geroepen dat ik niet in "de zorg" wil werken. Dat is helemaal niets voor mij!! Ik koos voor het mooie vakgebied "milieukunde". Bodemonderzoeken, saneringen, historisch onderzoek van grondlagen etc. dat was het helemaal voor mij. Dit bleek een mannenwereld te zijn en ik werd niet geaccepteerd. Ik werd beveiliger en zou doorleren in de functie beveiliger te paard. Dit kon niet doorgaan, want mijn man en ik waren in blijde verwachting van ons eerste kind. Hierdoor hebben we besloten dat ik ging meewerken binnen het bouwbedrijf van mijn man en ik liet me omscholen in de bouwkunde.
Vanwege de recessie is ons bedrijf helaas failliet gegaan en moesten we samen op zoek naar nieuw werk. Ik kwam terecht in de huishouding bij een zorginstelling. Dit groeide al gauw uit richting de keuken en voedingsdiensten. Vervolgens werd het leren opgepakt en behaalde ik mijn HACCP-certificaat en kon ik aan de slag met de eisen gesteld aan de organisatie om het keurmerk binnen te halen. Toen kwam de teamleider bij me en vroeg of ik wel de opleiding Verzorgende IG wilde gaan doen. Ik wilde niet in de zorg werken had ik mijn hele leven geroepen. En nu ben ik inmiddels afgestudeerd VIG'er en werk ik met hart en ziel met de mooiste doelgroep die er is. Ouderen!
Het werken met ouderen vind ik geweldig! Iedere zorgvrager heeft een heel leven aan verhalen te vertellen. Die verhalen kunnen vaak pas verteld worden wanneer er een band is. En ik merk dat juist in de ouderenzorg die band tussen mensen (in dit geval zorgvrager en zorgverlener) erg belangrijk is. Ik ben me er als VIG'er in de ouderenzorg van bewust dat wij de mensen zijn waar de ouderen hun laatste jaren hecht mee omgaan, een band mee op kunnen bouwen. De meeste familie en vrienden zijn al overleden of wonen over ver, en de jongere familie werkt ook hard, zijn tweeverdieners of jongeren die nog naar school gaan, hoe dan ook er is vaak weinig tijd om naar opa of oma te gaan.
Mijn zorgvragers blijven alleen achter, wachtend op de visite wanneer die ook komen mag. Als ik in de tussentijd degene ben die er kan zijn voor de zorgvrager, om mee te praten, te adviseren, voor te lichten, mee te lachen, soms zelfs om samen een traan weg te pinken, dan doe ik dat met alle liefde. Dat is het stukje wat voor mij de meerwaarde in dit vak geeft. Het wassen, kleden, medicatie geven, begeleiden met eten enzovoort is nodig, maar dit is niet wat de zorg voor ouderen zo mooi maakt. Wanneer de band tussen de zorgvrager en mij is ontstaan en hij of zij begint levensverhalen te vertellen........Dan gaat de schatkist pas open, prachtig!
Advies voor de leerlingen die nog op stage binnen de ouderenzorg gaan: Praat met je zorgvrager alsof het mensen zijn.
Jettie werkt als verzorgende IG in Mozaiek, Zuidlaren.
