Blog Mickeal Bos - Van (bijna) automonteur naar verpleegkundige
Ik ben Mickeal, 26 jaar jong en werk als verpleegkundige in Symphonie in Eelde.
Toen ik nog naar school ging en een jaar of 14 was, had ik nooit gedacht dat ik ooit in de zorg zou gaan werken. Ik moest een keuze maken en wilde vroeger eigenlijk automonteur worden.
Hoe anders staat het er nu voor. Ik ben in september 2017 zelfs gestart met de opleiding HBO-V.
Even terug in de tijd:
Toen ik verplicht moest kiezen op het VMBO heb ik uiteindelijk gekozen voor de richting VMBO-Basis zorg en welzijn. Dit was een hele brede richting. Ik leerde hier de basis taken voor de kraam, de kapper, koken, gezichtsbehandelingen en het geven van handbehandelingen zoals nagels lakken. Dit was dus iets wat totaal mij niet lag. Hierdoor werd ik op school ook een lastige leerling. Ik werd vaak uit de klas gestuurd en haalde slechte cijfers.
Nadat ik dit 2 jaar lang heb gedaan kreeg ik uiteindelijk mijn certificaat. Want op mijn school werd gestart met een proef dat er geen diploma werd uitgereikt, maar een certificaat. Als je dan daarna een MBO-2 opleiding volbracht, dan kon je je VMBO diploma ophalen. Ik koos, mede op aandringen van docenten en familie, voor de opleiding helpende zorg en welzijn.
Ook tijdens mijn MBO-2 opleiding bleef ik een lastige leerling. Het kwam zelfs zo ver dat de leraar mij toesprak en zei dat ik deze opleiding maar moest halen en daarna stoppen met leren om aan het werk te gaan. Want in de school banken zitten was niet voor mij weggelegd. Ik zou te dom zijn geweest om nog verder te kunnen studeren. Na meerdere stages binnen verschillende sectoren vielen op de helft van het 2e tevens laatste jaar mijn resultaten zo tegen en was mijn gedrag zo onaanvaardbaar dat de docenten, de teamcoördinator en de directeur mij bijna van school wilden sturen. Maar er was 1 docent die zei dat het leerhuis misschien wel iets voor mij zou zijn. Na veel gesprekken kwamen we tot de conclusie dat ik nog een laatste kans kreeg in het leerhuis. Maar ik zou dan wel een half jaar langer naar school moeten gaan. Zonder diploma in deze tijd is er geen werk, dus ik ben akkoord gegaan met de laatste kans die mij geboden werd en kwam op die manier in het leerhuis terecht.
Nu vragen jullie je vast af, wat is het leerhuis? Het leerhuis was een verpleeghuis met 2 somatische afdelingen, 1 revalidatieafdeling en 1 PG afdeling. Het doel van het leerhuis was leerlingen te laten werken in de praktijk en les krijgen in het verpleeghuis. Zodat er snel een koppeling gemaakt kon worden tussen theorie en praktijk. Binnen het leerhuis kreeg je begeleiding van een praktijkopleider en een werkbegeleider op de werkvloer en een docent voor de theorie lessen. Ik werkte 4 dagen in de week en ik kreeg 1 keer per week les binnen het verpleeghuis. Tijdens mijn tijd in het verpleeghuis heb ik veel steun gekregen van veel mensen en dankzij hen kan ik zeggen dat ik na 2 ½ jaar mijn diploma tot helpende zorg en welzijn heb behaald.
Mijn toenmalige teamleider zei tijdens mijn laatste weken van de opleiding, jij moet hierna de opleiding tot verzorgende IG gaan doen. Ik was op dat moment een jaar of 16/17 en heb hem aangekeken en gevraagd of hij wel goed bij zijn hoofd was. Een week later zei hij het zelfde tegen mij, en ik bleef bij mijn antwoord. Een week later zei hij weer het zelfde en kwam hij met een mooi plan. Doordat ik een half jaar langer over de helpende opleiding had gedaan moest ik een half jaar overbruggen. Hij bood mij de mogelijkheid om een half jaar bij hem op de afdeling te werken en mij binnen dat half jaar theoretisch voor te bereiden op de opleiding verzorgende IG. Ik ben hier mee akkoord gegaan en heb mij ingeschreven voor de opleiding.
Het eerste jaar van deze opleiding was voor mij zeer zwaar en ik viel terug in mijn oude patroon door de lastige leerling uit te hangen en tegenvallende resultaten te halen. Naar een jaar voltijd in de schoolbanken gezeten te hebben kwam ik weer terug in het leerhuis. Omdat ik hier al bekend was begon het werken op de afdeling weer als vanouds. Ik had veel plezier in het werken in de zorg, maar toch bleven de theoretische resultaten tegenvallen. Hierdoor kwam ik mezelf meerdere malen tegen. Maar door de steun van dezelfde mensen als tijdens mijn helpende opleiding kreeg ik steeds meer grip op het theoretische gedeelte. Helaas kon ik nog steeds niet de volledige grip krijgen en eindigde ik het 2e jaar met een achterstand, die ik in het 3e jaar goed moest maken. Dit is mij niet gelukt en hierdoor kreeg ik een half jaar verlenging van de opleiding. Maar in het halfjaar verlenging die ik kreeg gingen bij mij de ogen open en kreeg ik eindelijk de volle grip op het theoretische gedeelte. En haalde ik, met een halfjaar verlenging, mijn verzorgende IG diploma. Ik kreeg een jaarcontract aangeboden onder de teamleider die tegen mij gezegd had dat ik door moest gaan leren voor verzorgende IG.
Binnen een paar maanden tijd besefte ik dat verzorgende IG nog niet het beroep was waarin ik mezelf de rest van mijn leven zag werken. Hierom heb ik mij ingeschreven voor de opleiding tot verpleegkundige niveau 4. Deze opleiding heb ik gehaald in de daarvoor afgesproken 2 jaar en heb in die 2 jaar een geweldige baan binnen Zorggroep Drenthe gekregen waar ik nu nog steeds met veel plezier en veel voldoening mijn werk doe. En ben ik zelfs bezig met de opleiding tot HBO-V!
Want ouderenzorg zit in je! Dit klopt bij mij achteraf dus volledig! Zonder dat ik dit zelf ooit gedacht heb, heb ik nu de mooiste en leukste baan die er maar te vinden is! En aan auto’s sleutelen? Daar denk ik al jaren niet meer aan!
