Een dagje naar Wildlands!
‘Ik kan wel janken, zo’n mooie dag heb ik gehad.’ Dit is nog maar een van de weinige mooie woorden en reacties die we maandag 26 september j.l. kregen. Want wat hebben we genoten van een heerlijk dagje uit met de bewoners, cliënten en collega’s van Symphonie in Eelde.
’Is het een idee om eens iets leuks te doen met de bewoners en cliënten?’ Het begon met een idee van een aantal collega’s. En dat idee kreeg steeds meer vorm en werd werkelijkheid op deze bewuste maandag. Daar ging wel een heel traject aan vooraf. Inventariseren wie er mee wil, waar willen we eigenlijk naartoe? Hoeveel mensen en dus begeleiding heb je dan nodig? Kunnen we ook mensen meenemen die afhankelijk zijn van een rolstoel? Eten en drinken we daar, of nemen we een bammetje voor onderweg mee? De meeste vragen werden beantwoord, de antwoorden werden geïnventariseerd en dus was het maandag 26 september eindelijk zover. We gingen met 22 bewoners en cliënten, 12 begeleiders èn een buschauffeur naar Wildlands in Emmen. Of zoals een aantal bewoners het gekscherend noemden…. op familiebezoek.
Na de ochtendzorg waren de meeste bewoners en cliënten klaar voor vertrek. Dikke jassen, truien en kleedjes konden helaas niet ontbreken vandaag want de weergoden waren ons niet goed gezind; het zou een koude, natte herfstdag worden. Maar dat mocht de pret niet drukken! Rond half tien arriveerde de bus en door het enthousiasme van de buschauffeur lukte het ons met zijn allen om iedereen in de bus te krijgen. Rond half elf reden we toeterend de parkeerplaats af, op naar Emmen.
Daar aangekomen werd eerst iedereen, vol enthousiasme weer uit de bus gehaald. Poncho’s aan, kleedjes om en paraplu’s in de aanslag, want we lieten ons natuurlijk niet kisten. Een eerste lange wandeling volgde, op zoek naar het restaurantje waar we zouden worden ontvangen met koffie en iets lekkers. Dat lukte en omdat het inmiddels al tegen het middaguur liep besloten we naast de lekkere muffin ook direct een broodje uit het vuistje te eten. Zo was iedereen klaar voor een tweede lange wandeling, nu door het park.
De olifanten, prairiehondjes, giraffen, nijlpaarden, de blote konten-apen, maar ook de lori’s, slangen en vlinders, ze kregen allemaal bezoek van ons. En dat resulteerde in een paar hilarische foto’s en momenten. De olifanten lieten namelijk alleen hun billen aan ons zien! De prairiehondjes hadden meer aandacht voor de wortels die ze net hadden gekregen, de giraffen zaten vooral binnen vanwege de regen en de nijlpaarden bleven onder water. Tot slot maakten de blote konten-apen er een komisch schouwspel van door krijsend achter elkaar aan te rennen. Bij de vlinders was het lekker droog want die zitten lekker binnen. Ook konden we daar prachtige bloemen bewonderen en er waren lori’s. We konden de lori’s verwennen met een bakje nectar en daar zijn een paar prachtige actie-foto’s van gemaakt.
Tijdens een korte pauze genoten we allemaal van een pakje drinken en voor de liefhebbers was er nog een krentenbroodje of een bolletje met kaas. Een aantal bewoners, cliënten en collega’s durfde het daarna aan om nog een boottochtje te maken.
De tijd vloog voorbij, want na nog een goeie ronde wandelen was het alweer tijd om terug te keren naar de hoofdingang. Rond half vijf zou de buschauffeur zich melden zodat we weer konden instappen. De zebra’s, de krokodillen en de ijsberen hebben zich niet laten zien óf we hebben ze niet gezien, omdat we niet genoeg tijd hadden. Maar het ontmoeten en zien van alle andere dieren maakte alles goed.
De busreis terug naar Eelde verliep rustig. De meesten genoten na of probeerden weer een beetje warm te worden. Eenmaal aangekomen bij Symphonie, stond de bewoners en cliënten nog een verrassing te wachten. Want een dagje uit moet je natuurlijk gezellig en lekker afsluiten. Dus waren er speciaal voor ons in het restaurant tafels gedekt en konden we de dag afsluiten met patat en een snack. Er werd heerlijk gegeten en nagepraat.
Na het eten wilde een aantal bewoners en cliënten toch wel graag naar hun kamer of op bed. ‘Moe, slapen’, was het enige dat een bewoonster nog kon zeggen. Zij werd dan ook lekker in de pyjama geholpen.
We kijken terug op een ontzettend leuke, gezellig, maar ook natte dag. Wat fijn om bewoners en cliënten enorm te zien genieten, ieder op z’n eigen manier. De een aan de hand van een begeleider, de ander in zichzelf gekeerd genieten en weer een ander met een aantal medebewoners. De foto’s zeggen genoeg. De mooiste foto’s van bewoners en cliënten zullen nog gebruikt worden voor een mooi aandenken aan deze moooie dag!
De twee hoofdorganisatoren werden nog even in de bloemetjes gezet. Dank voor deze memorabele dag en het organiseren ervan!
